Przywództwo polityczne

Zarządzanie - działanie polegające na dysponowaniu zasobami ludzkimi w taki sposób, aby osiągnąć określony cel.

Przywództwo - dowodzenie, możliwość kierowania grupami; związane jest z osobistą odpowiedzialnością i osobistym działaniem; zdolność do kierowania dużymi strukturami lub zbiorowościami społecznymi, jak również do inspirowania działalności innych ludzi.

Przywództwo polityczne - typ sprawowania władzy politycznej; relacja występująca między władzą a grupą społeczną. Polega na tym, iż osoba kierująca się określonymi celami lub motywami odwołuje się do potencjalnych zwolenników uaktywniając ich i obiecując zaspokojenie potrzeb poprzez wykorzystanie pozostających w jej dyspozycji zasobów: instytucjonalnych, politycznych i psychologicznych. Najważniejszym celem przywódcy jest zjednanie sobie zwolenników, uaktywnienie ich oczekiwań oraz przekonanie, że realizacja ich celów jest możliwa. Pełnienie roli przywódcy jest tożsame ze sprawowaniem urzędu. Przywódca musi zdobywać aprobatę przynajmniej swoich zwolenników. Nie musi być najwyższy w hierarchii. Przywództwo polityczne związane jest ze zjawiskiem władzy, jest wyposażone we władzę. Władza zajmuje się redystrybucją dóbr w sytuacjach konfliktowych. Niekiedy przywództwo polityczne związane jest także z kultem bohatera.

Podział przywództwa politycznego:

• Przywództwo demokratyczne - ma mandat społeczny, działa zgodnie z przekonaniami grupy;
• Przywództwo niedemokratyczne - zostało narzucone społeczeństwu i chce poddać społeczeństwo maksymalnej kontroli. Głównym celem przywódcy autokratycznego jest utrzymanie się przy władzy.

Drugi podział przywództwa politycznego:

• Przywództwo formalne - wynika z pozycji politycznej;
• Przywództwo nieformalne - wynika z autorytetu, bez wymogu zajmowania stanowiska.

Trzeci podział przywództwa politycznego:

• Przywództwo transformacyjne - poczucie misji, wiary;
• Przywództwo transakcyjne - umowa społeczna.

Typy przywództwa transformacyjnego:

1. Intelektualne (ideowe) - teoretyk moralista;
2. Reformator;
3. Rewolucyjny - zaangażowanie, wytrwałość;
4. Heroiczny - honor.

---

Przeczytaj również:

Władza - podstawowe informacje
Władza polityczna
Od autorytaryzmu do demokracji
Konstytucje w II RP

---

Charyzma - relacja między liderem i zwolennikami; zdolność lidera do wywoływania stanu posłuszeństwa; wpływ i uległość.

Charyzma sytuacyjna - celem przywódcy jest rozwiązanie konfliktu.

Więdnąca charyzma - z czasem zanika zdolność lidera do wywoływania stanu posłuszeństwa.

Rodzaje postaw wobec przywódców:

1. Uosabia nieformalne normy grupowe;
2. Jest ekspertem;
3. Zajmuje instytucjonalne przywództwo;
4. Posiada gotowość i możliwość użycia przemocy;
5. Jako wynik zwyczaju.

Klasyfikacja przywódców:

• rutynowy - wynika z funkcji w aparacie państwowym;
• innowacyjny - wnosi nowe wartości;
• integrujący - wyznacza normy porozumienia.

Druga klasyfikacja przywódców:

• teoretyk - tworzy ideologię polityczną;
• agitator - walczy o poparcie;
• administrator - zarządza podległymi grupami.