Przedsiębiorczość
Termin "przedsiębiorczość" po raz pierwszy pojawił się na przełomie XVIII i XIX wieku. Początku zainteresowań naukowych i badawczych nad przedsiębiorczością, należy upatrywać w rewolucji przemysłowej oraz pionierach rodzącego się kapitalizmu. Związane to było z tworzeniem się w ówczesnym czasie nowych form gospodarowania, zarządzania oraz ekonomizacją życia społecznego, poprzez odpowiednie wykorzystanie potencjału kapitałowego, technicznego, surowcowego oraz ludzkiego. Alokacji kapitału towarzyszyło spore ryzyko. Wiązało się ono z szansą na szybkie zwielokrotnienie zysku, ale równie często powodowało także upadek i bankructwo. Przedsiębiorczość objaśniona została w dziełach przedstawicieli ekonomicznej i społecznej myśli liberalnej. Jedna z wczesnych definicji mówiła, że przedsiębiorczość stanowi korzyść ze znoszenia niepewności i ryzyka. Na przestrzeni lat teorie przedsiębiorczości ulegały zmianie. W gruncie rzeczy każdy uczony miał inną, swoją własną teorię. Adam Smith definiował przedsiębiorcę jako osobę dostarczającą kapitał z umiejętnością jego oszczędzania i mobilizowania, Peter Drucker za przedsiębiorczość uważał gotowość i zdolność do podejmowania i rozwiązywania w sposób twórczy i nowatorski nowych problemów, umiejętność wykorzystywania pojawiających się szans i okazji oraz elastycznego przystosowania się do zmieniających warunków. Wg niego, przedsiębiorczość polega na współzależności działań przedsiębiorczych i innowacyjnych prowadzących do sukcesu. Zmiany, wprowadzane krok po kroku, nie zawsze muszą być planowane, ale powinny koncentrować się na danej okazji czy określonej potrzebie.
Powszechny jest pogląd, że przedsiębiorczość nie jest ograniczona tylko do sfery biznesu. Potwierdza to P. Drucker, formułując twierdzenie, iż „przedsiębiorczość. nie ogranicza się jedynie do sfery gospodarczej, chociaż się z niej wywodzi”. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN osoba przedsiębiorcza to ktoś chętny do podejmowania różnych spraw i umiejący je pomyślnie załatwić.
Złą stroną terminu „przedsiębiorczość” jest to, iż jest to termin ex post, ujawnienie się prawdziwych rezultatów działalności przedsiębiorczej wymaga bowiem upływu czasu. W końcu nie nazywamy przedsiębiorcą kogoś, kto co prawda wykazuje się wszelkimi cechami charakteru typowymi dla przedsiębiorcy − wyczuciem okazji, kreatywnym myśleniem i determinacją − lecz w swoich zabiegach poniósł porażkę.
Komentarze
Prześlij komentarz
Dziękuję za każdy komentarz. Wszystkie czytam, nawet jeżeli nie odpowiadam.