Zaborcy

Potoki pustych słów
Płyną wciąż od nowa

Płynąc zasiedlają
Wciąż nowe tereny

Burzliwe nurty pełne
Czczego gadania
Głodne naiwności
Nieświadomych
Lądowych ssaków

Karmią się nią
Jak rośliny słońcem

Zalewają nicością
To, co mogło żyć

Ble ble ble
Bla bla bla
Ple ple ple
Pla pla pla

Lanie jałowej wody
Nic nie znaczące
Pierdolenie głupot

Zbudujcie w końcu tamę!