Szczęśliwy człowiek

On nie używa mózgu,

Bo mu się nie opłaca

Nie robi użytku z głowy,

Po co ją sobie zawracać?

Niechaj inni się martwią,

Co to będzie kiedyś, później

Niech inni mają poglądy

On ma za to we łbie próżnię

Wszelka myśl to jego wróg

On jej nie da do siebie dotrzeć

Wszak myślenie zgubne jest

Może sprowadzić na manowce

Niestraszny jest mu nawet

Ciągły przeciąg w głowie

„Przecież wietrzyć trzeba”-

Tak na to odpowie

Kiedyś niechcący ruszył głową

Przypadkowo przy teleturnieju

Strasznie go wtedy rozbolała,

Aż biedak krzyknął: „Jeju, jeju!”

Pilnował się więc, by więcej

Nie uruchamiać mózgu swego

„Myślenie boli”- pomyślał

I to była jedyna myśl jego…